Het is een misvatting dat een scheiding (van ouders met kinderen) echt vrijheid oplevert…

In mijn praktijk komen veel stellen te laat voor relatietherapie. Een van beide partners of beiden zijn al zover teleurgesteld of verbitterd dat ze de inspanning om aan de relatie te werken niet meer willen leveren. Ze zijn niet meer in staat het mooie of positieve in de ander te zien, maar zien in alles een bevestiging dat de relatie op zijn einde is. Binnen een paar gesprekken komt dit vanzelf naar voren, en vaak is dat dan het eind van de therapie.
Vooropgesteld: ik zie vaak in die gesprekken hoe beide partners jarenlang gestreden hebben om de relatie goed te houden, zeker als zij samen ouders zijn van kinderen. De meeste ouders zijn doordrongen van de gevolgen van een scheiding voor hun kinderen.
Tegelijkertijd verbaas ik me er vaak over dat zij niet goed zien wat de gevolgen van het samen hebben van kinderen voor henzelf zal hebben…

Voor altijd verbonden

Met elk kind dat geboren wordt, wordt ook een vader, een moeder, broers, zussen, opa’s en oma’s geboren. De geboorte van een kind voegt nieuwe identiteiten toe aan de directe omgeving. En nieuw banden en verhoudingen;
Je partner blijft voor altijd vader of moeder van je kind, wat er ook gebeurd. Je vader, moeder, schoonvader, schoonmoeder blijven opa en oma, wat er ook gebeurd. Zolang je leeft blijven deze verhoudingen in stand. Ook als je uit elkaar gaat.

Want ook al ga je dan uit elkaar, je blijft ‘getrouwd’ met elkaar in de verantwoordelijkheid en zorg voor de kinderen, minstens tot zijn een jaar of 18 zijn, maar ook bruiloften, afstuderen, verjaardagen etc, blijven gelegenheden waar je elkaar weer tegenkomt.

De aanvankelijke opluchting dat het hoge woord eruit is; ‘ik wil niet meer met jou verder’, verandert maar al te vaak in: ‘ ik kom er nu achter dat ik toch nog steeds met je te maken heb’.

Oude ergernissen, de dingen die je hebt gezegd en gedaan, waarmee je de ander hebt gekwetst, de verschillen in opvoeding en betrokkenheid bij de kinderen; al die ballast bevindt zich tussen de ex-partners in, wanneer zij afspraken moeten maken over de zorg voor de kinderen.

Als ik eerlijk kijk naar mijn eigen relatie (ik ben gelukkig getrouwd met Karin) staat het constant afstemmen en regelen van vanalles rondom onze vier kinderen niet bepaalt in de top 10 van dingen waar ik gelukkig van wordt. Me daarbij voorstellen dat ik dat zou moeten doen met iemand met wie ik het helemaal heb gehad, die me heeft gekwetst of in de steek heeft gelaten….

Samen de troep opruimen

Vorig jaar kwam er voor het eerst een stel dat zich meldde voor verzoeningsgesprekken. Ze waren heel duidelijk: we gaan uit elkaar, maar er zit zoveel pijn tussen ons…We realiseren ons dat we zo niet goed samen voor de kinderen kunnen zorgen, als we niet die troep opruimen.

Wat er volgde was een indrukwekkend, af en toe ontzettend pijnlijk, maar liefdevol en helend proces. In dat proces namen beide partners steeds meer de verantwoordelijkheid voor wat zij zelf de ander hadden aangedaan, waar ze de ander hebben laten stikken, en konden ze elkaar erkenning geven voor de pijn die er was. In een aantal gesprekken gingen ze hun gezamenlijke geschiedenis door, en bespraken een aantal sleutelperiodes die leidden tot hun uiteindelijke scheiding.

Deze ervaring maakt dat ik zo’n proces nu vaker aanbied aan stellen wanneer het besluit valt om uit elkaar te gaan. Overigens niet meteen, maar na een tijdje, als de scheiding rond is en de mediation is afgerond. Beide partners hebben eerst tijd nodig om apart zaken te verwerken, en om te wennen aan de nieuwe realiteit.

Tot slot

Voor mij als relatietherapeut was dit proces een wat vreemde ervaring. Tot dan toe was ik vooral bezig om relaties weer goed te krijgen. Dit moest ik echt afleren. Ik deed dit door dit regelmatig ook te benoemen: ‘ik vind jullie zulke mooie mensen, ik voel de neiging jullie weer bij elkaar te willen brengen…’ Daarmee sneed ik mezelf de pas af om met een geheime agenda de gesprekken te leiden. Ik moest mijn rol opnieuw uitvinden, en heb zo ontdekt hoe ‘relatie’-therapie ook een plek kan hebben in vergeving en verzoening na een breuk in de relatie, ten behoeve van een goede samenwerking in de zorg voor de kinderen.

Ook zie ik vaak dat eerder gemaakte ‘fouten’ in vroegere relaties de neiging hebben op te duiken in een nieuwe relatie. Op deze manier je eigen aandeel leren zien en evalueren vergroot de kans dat je in een volgende relatie uit je valkuil weet te blijven.

Wil jij ook met je ex-partner in het reine komen, ‘samen de troep opruimen’, zodat je samen goed voor de kinderen kunt zorgen? Kijken naar je eigen aandeel en daarvan leren voor een eventuele volgende relatie? Neem gerust contact op voor de mogelijkheden, of plan een afspraak in.